نـــــخوانـنـد بر ما کــــسـی آفــرین ؛ چـــو ویـــران بود بوم ایـــران زمـــین.

ایران متعلق به همه‌ی ایرانیان است، آذری، گیلکی،عرب، لر، کرد، فارس، بلوچ. همه‌ی ما ایرانی هستیم و دست در دست هم خواهیم داد به مهر تا میهن خویش را کنیم آباد؛ تمام اقوام ایرانی بسان اعضای جسمی یگانه به نام ایران هستند، گرچه اکنون زالو صفتانی بر کشور ما حاکمند که به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند و برایشان اهمیت ندارد، ایران و ایرانی است؛ پیام‌آور راستین خیر ایرانیان، زرتشت بزرگ که زاده‌ی شمال غرب این سرزمین است را به رسولی بیگانه عوض کرده‌اند و بجای افتخار بر شهامت و پایمردی بابک خرمدین به شخصیتهائی می‌نازند که در زمان خویش دشمن ایران و ایرانی بوده‌اند، اگر به دنبال اسطوره هستیم باز رستمی داریم که زاده‌ی جنوب شرق این سرزمین است. اگر باید به حال قومی گریه کنیم باید به حال دلیر مردان و شیرزنانی گریست که در جنوب غرب این سرزمین و در 1400 سال پیش جانانه با تازیان جنگیدند و بلائی صدها بار بدتر از عاشورا بر سرشان آورده شده. و خلاصه جان سخن را فردوسی پاکزاد و از شمال شرق این سرزمین گفته است که:

نــــمانــیــم کـیـن بوم ویــران کنند

هــمــی غــارت از شــهـر ایران کنند

نـــــخوانـنـد بر ما کــــسـی آفــرین

چـــو ویـــران بود بوم ایـــران زمـــین

دریغ است ایران که ویـــران شـــود

کـــنــام پــلنــگان و شــیران شـــود

همه سربه سر تن به کشتن دهیم

از آن به که ایران به دشمن دهیم

چو ایـــران مبـــــاشد تــــن من مباد

در این مرز و بوم زنده یک تن مباد

نــــمانــیــم کـیـن بوم ویــران کنند

هــمــی غــارت از شــهـر ایران کنند

نـــــخوانـنـد بر ما کــــسـی آفــرین

چـــو ویـــران بود بوم ایـــران زمـــین

دریغ است ایران که ویـــران شـــود

کـــنــام پــلنــگان و شــیران شـــود

همه سربه سر تن به کشتن دهیم

از آن به که ایران به دشمن دهیم

چو ایـــران مبـــــاشد تــــن من مباد

در این مرز و بوم زنده یک تن مباد