خواهم آمد، اما نه با شعار شبانه‌ی الله اکبر، زیرا نمی‌خواهم متهم به استفاده‌ی ابزاری از دین شوم.

    رژیم حاکم بر کشور ما بر مبنای اعتقادات و شعارهای اسلامی بنا نهاده شده است، یادم می‌آید که چگونه در عاشورای 88 جوانانی که سعی داشتند با ابزار دین به جنگ استبداد دینی بروند، گرفتار اعتقادات و نگاه تمامیت‌خواهانه‌ی دستگاه قضائی حکومت شدند و مظلومانه پرپر گشتند.
    من خواهم آمد، زیرا که می‌دانم در این رژیم گرفتار مرگ تدریجی خویش شده‌ام و شاهد فروپاشی باقیمانده‌ی نام میهنم هستم.
       خواهم آمد اما نه با شعار "الله اکبر"؛ زیرا نمی‌خواهم متهم به استفاده‌ی ابزاری از دین مردم شوم، دینی که گرچه معتقدم باید مورد نقد قرار گیرد، اما تا زمانیکه امری شخصی تلقی شود یقینا مورد احترام من هم خواهد بود.
    مانند 25 بهمن 89 خواهم آمد و ترجیح می‌دهم اگر قرار باشد شبانه شعاری سر دهم، سوت بزنم تا اینکه متهم به بازی با احساسات مردم شوم  و با زبان بی‌زبانی بگویم که مایل هستم کشورم از چاله به گودال بیفتد.