به کسی که مجوز تجاوز جنسی به زنان شوهردار و دختران اسیر را می‌دهد توهین نکنید، اوانسان نیست.

    در جنایتکار بودن محمد ابن عبدالله همبن بس که وی به صراحت کامل در کتابی که با شیادی هر چه تمامتر آن را سخن خدا می‌نامد مجوز تجاوز جنسی به زنان شوهردار و دختران اسیر را می‌دهد. (شرح مفصل)
     چرا باید به محمد احترام بگذارم در حالی که او اندک احترامی برای بشریت قائل نیست، از دید وی انسانها به دو دسته تقسیم می‌شوند، دسته‌ای که وی را به عنوان فرستاده‌ی خدائی با نام وهمی الله قبول دارند و دسته‌ی دیگری که این ادعای او را قبول ندارند، دسته‌ی نخست را رستگاران ابدی می‌نامد و دسته‌ی دوم را حیوان(شرح مفصل آیات قرآن در این باره)؛ قطع به یقین کلام از توصیف این ابرجانی تاریخ قاصر است؛ تقریبا تمامی مسلمانان از سوی ملاها و آخوندهائی که جیب خویش را در تقدس این مرد پر می‌بینند از شناخت او دور نگه داشته شده‌اند به گونه‌ای که از وی تنها و تنها خوبی و رحمت را شنیده‌اند، متأسفانه ملت ما نیز از این قاعده مستثنی نیست و همگان تصور می‌کنند  وی و نوادگانش که از آنان با عنوان اهل بیت و امامزاده یاد می‌نمایند تافته‌ی جدا بافته‌ای هستند که از اسپرمی مقدس زاده شده‌اند، وجود هزاران گنبد و بارگاه بهترین دلیل بر اعتقاد به این تقدس است.
      سخنان رحمت آمیز این مرد مربوط به زمانی است که او قدرت چندانی نداشت و مربوط به زمانی بود که وی در مکه قرار داشت، سوره‌های قرآن نیز که آینه‌ی تمام  نمای اوست به دو دسته تقسیم می‌شوند: آیات مکی و آیات مدنی در آیات مکی سخنی از قتل و جهاد و تجاوز جنسی به زنان و دختران اسیر نمی‌بینید در حالی که آیات مکی قرآن سراسر بوی خون می‌دهد.
     با این اوصاف آیا سزاست که محمد را انسان نبامیم؟!