خمینی با همهی بدیها و خوبیهائی که داشت به تاریخ پیوسته است؛ برای من آنچه که مهم است سرنوشت و آیندهی میهنم میباشد، آیندهای که در این سیستم چیزی جز تاریکی و بدبختی را برای کشورم نمیبینم؛ میهنم را دوست دارم و به امید تغییر خواهم آمد؛ تغییر اساسی، تغییری که انتظار ندارم آنی باشد؛ خواهم آمد، زیرا به دنبال سوسوی نوری میگردم که شاید از این روزنه بتابد، گرچه این روزنه در اعماق تاریکی قرار دارد! اما خواهم آمد چون میهنم را بیشتر از هر چیز، حتی عقیده ام، دوست دارم و خلاصه:
من هم در راهپیمائی 22 خرداد شرکت میکنم، اما نه برای دفاع از خط خمینی.
No comments:
Post a Comment