حد محارب در قانون مجازات اسلامی

اسلامی دینی است که خشونت را به بدترین نحو ممکن برای مجازات در نظر می‌گیرد، به یقین بدترین نوع مجازات را هم برای آنچه را که محارب می‌نامد، اعمال می‌کند. جرمی که بر طبق همان قانون، می‌توان به هر مخالف عقیدتی وارد کرد.

اما بخوانید قانون مجازات اسلامی در این زمینه که بر گرفته از دستورات اسلام است، آیا در این قانون چیزی جز خوی درندگی دیده می‌شود؟ آیا درندگان نیز مخالفانشان را اینگونه شکنجه می‌کنند؟:

ماده‌ی 190/ حد محاربه و افساد فی‌الارض یکی از چهار چیز است:

1-      قتل.

2-      آویختن به دار.

3-      اول بریدن دست راست و سپس بردیدن پای چپ.

4-      نفی بلد.

ماده ۱۹۴ / مدت تبعيد در هر حال كمتر از يك سال نيست، اگر چه بعد از دستگيری توبه نمايد و در صورتی كه توبه ننمايد، همچنان در تبعيد باقی خواهد ماند .

ماده ۱۹۵ / مصلوب كردن مفسد و محارب به صورت زير انجام می‌گردد:

الف ـ نحوه بستن موجب مرگ او نگردد.

ب ـ بيش از سه روز بر صليب نماند، ولی اگر در اثنای سه روز بميرد، می‌توان او را پايين آورد.

ج ـ اگر پس از سه روز زنده بماند، نبايد او را كشت. 

این مجازات برگرفته از این آیه‌ی قرآن است:
(مائده/33) سزاى كسانى كه با الله و پيامبرش محاربه می‌کنند و در زمين به فساد مى‏كوشند جز اين نيست كه كشته شوند يا بر دار آويخته گردند يا دست و پايشان در خلاف جهت‏ يكديگر بريده شود يا از آن سرزمين تبعيد گردند اين رسوايى آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت.